Dün akşam Saracoğlu'ndaydım.Stadın atmosferi, futbolcuların hareketleri, hakemin kararları derken bir derbi daha geldi geçti.
Dün akşamdan beri beni düşündüren, aslında kafamı futbola yormamı sağlayan, futbola sevgimi artıran bir sebep var,her ne kadar trbibünler maç boyu küfür etse de, topçular birbirlerine tekme tokat girse de, sahaya meşaleler atılsa da!
Bugüne kadar derbilere imzasını atan Metin'lere, Ali'lere, Feyyaz'lara binlerce teşekkür... Müjdat'lara, Rıdvan'lara, Oğuz'lara sonsuz şükran...
Onlar derbileri derbi yapanlardı, ta ki düne kadar!
Dün akşam bir milat, dün akşam bir başlangıçtır.
Bana kalırsa bir futbolcu resitali izledik hep beraber.
Sahada, top koşturan futbolcularla, hakemleri de katınca 25 ADAM, 1 ADAM GİBİ ADAM vardı...
GUTİ HERNANDEZ!!!
Bir futbolcunun ayağına top bu kadar mı yakışır, bu kadar mı zekice oynanır, bu kadar mı centilmen olunur, bu kadar mı örnek olunur!Rakibin yaptığı tüm sertliklere, hakemin enteresan kararlarına, takımdaki bazılarının kendisine uyum sağlayamamasına rağmen Guti dün gece sadece top oynamayı amaçlayıp, derbinin tadına varmaya çalışan tek futbolcuydu.
Sanırım Türkiye'deki zeminler düzeldiğinde ne demek istediğimi daha iyi anlayacaksınız.
Dün akşamki maç berabere bitmiş olabilir ama bir kazanan vardı; Guti...
nefis yazi olmus signor, eline saglik.
YanıtlaSilyazı müthiş. altı çizilmesi gereken daha önceki yazılarda bahsettiğin İbrahim üzülmez unutulmuş. her febe maçında olduğu gibi taraflı kararlar karşısında dişini sıkan deli. ilk yarıda barbaros bulvarı olan sağ kanatı topladı hemde ömründe hiç oynamadığı hatta soyunma odasına giderken bile geçmediği sağ kanadı.
YanıtlaSil